Find in Library

چکیده مقدمه: تحقیقات متعددی بیان می‌دارد که عوامل گوناگونی نظیر ورزش، بر ایجاد و استمرار اعتیاد تأثیر به‌سزایی دارند. کاربرد ورزش با نوع و مدت زمان‌های مختلف، اثرات متفاوتی را نشان داده است. از این رو، در مطالعه‌ی حاضر تأثیر 4 هفته تمرین هوازی بر تمایل به مصرف مورفین در موش صحرایی ارزیابی شد. روش‌ها: این مطالعه بر روی 24 رت نر نژاد ویستار انجام شدکه به 4 گروه سالین، مورفین، سالین- ورزش و مورفین- ورزش تقسیم شدند. ابتدا موش‌ها آموزش داده شدند تا با فشار دادن پدال دستگاه خود تزریقی، غذا دریافت کنند. پس از بیهوشی، ورید ژوگولار کانوله شد. رت‌ها بعد از بهبودی، هر روز دو ساعت به مدت 11 روز داخل دستگاه قرار داده شدند که 6 روز اول با محدودیت غذا و 5 روز آخر بدون محدودیت غذا بود. گروه‌های ورزش قبل از جراحی به مدت 4 هفته روی تردمیل دویدند. در پایان، تعداد پدال‌های فشار داده شده ثبت و ارزیابی شد. سپس، در روز یازدهم علایم ترک اعتیاد اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در علایم ترک و تعداد پدال‌های فعال در گروه‌های مختلف وجود داشت (050/0 > P)، اما در تعداد پدال‌های غیر فعال بین گروه‌ها، اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: تمرین هوازی می‌تواند از میزان تمایل به مصرف مورفین جلوگیری کند و علایم ترک را کاهش دهد. با توجه به این که سیستم دوپامین در اعتیاد نقش مهمی دارد، احتمال می‌رود ورزش از این طریق اثرات خود را اعمال کرده باشد.