Find in Library

نظریه‏های آسیب‌شناسانه به پیروی از فلسفه آگاهی برآنند که کجروی افراد؛ یعنی سوژه‌های انسانی را متأثر از تعیّنات اجتماعی بیرونی و انگیزه­های درونی تبیین و تفسیر کنند. این نظریه­ها عموماً سوژه­ آگاه را به عنوان پیش‌انگاشت در تحلیل خود قرار می‌دهند. هدف مقاله حاضر آن است که با پیش‌فرض قرار دادن بُعد ناآگاهِ هستی وجودی سوژه­ها و یکی از مصادیق آن؛ یعنی امرخیالی، وقوع طلاق را تفسیر کند. بدین منظور، مفهوم فانتزی در نظریات ژاک لکان به عنوان ابزار مفهومی استفاده شده است تا وجه ناخودآگاه وقوع طلاق را در بین هفت زوج طلاق گرفته تحلیل کند. داده‏ها از طریق مصاحبه‏ عمیق گردآوری شده است و پژوهش تفسیری راهبر این مقاله خواهد بود. نتایج نشان می‏دهد که سه نوع آسیب در وقوع طلاق قابل دسته‌بندی هستند: 1- آسیب­های ناشی از فانتزی تحقق نیافته که در بردارنده­ این موضوع هستند که سوژه‏ها فانتزی­ای برای خود برساخته­اند که در آن فرد مقابل قرار نداشته است؛ یعنی فرد مقابل در چارچوب فانتزی دیگری جایی از پیش موجود نداشته است؛ 2- آسیب‏های مرتبط با تخریب فانتزی توسط فرد مقابل که مشخص می­کند یکی از زوجین عناصری از فانتزی طرف مقابل را نادیده گرفته و آن را ویران کرده است؛ به معنای دیگر، فرد مقابل با نگاه خیره غیرممکن فانتزی همسو نشده است؛ 3- آسیب‏های متأثر از فانتزی هیستریک که طی آن یکی از زوجین با گرفتن میل دیگری بزرگ یا دیگری کوچکی بیرون از رابطه به صورت ناخودآگاه به تخریب رابطه پرداخته است.