Find in Library

مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین بدخیمی در زنان است و از علل اصلی مرگ در اثر سرطان در زنان محسوب می‌شود. وجود گیرنده‌های هورمونی از جمله عوامل خطرساز بروز این سرطان است. هدف از این مطالعه، بررسی ویژگی‌های بالینی و پاتولوژی سرطان پستان و الگوی پراکندگی گیرنده‌های هورمونی آن بود. روش‌ها: در این مطالعه‌ی گذشته‌نگر، 54 بیمار مبتلا به سرطان پستان، كه تحت عمل جراحی ماستكتومی رادیكال اصلاح شده (MRM یا Modified radical mastectomy) قرار گرفته بودند، بررسی شدند. یافته‌ها: میانگین سنی كل بیماران (00/11) 23/50 سال (بازه‌ی 75-32 سال) و میانگین اندازه‌ی تومور پستان آن‌ها (64/2) 95/4 سانتی‌متر (بازه‌ی 11-1 سانتی‌متر) بود. 46 بیمار (6/86 درصد) دچار کارسینوم مهاجم مجرایی پستان بودند. 40 مورد (1/74 درصد) بیشتر از 44 سال داشتند. 39 مورد (22/72 درصد) دارای گیرنده‌ی استروژنی بودند که 19 مورد در پستان راست، 19 مورد در پستان چپ و یک مورد در هر دو پستان درگیری مشاهده شد. از 15 مورد گیرنده‌ی استروژنی منفی، در 12مورد (80 درصد) سمت راست و فقط در 3 مورد (20 درصد) سمت چپ درگیر بود. از 33 مورد گیرنده‌ی پروژسترون مثبت، 17مورد در سمت راست و 16 مورد در سمت چپ و از 21 مورد پروژسترون منفی، 14 مورد در سمت راست، 6 مورد در سمت چپ و یک مورد در دو پستان درگیری داشتند. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه حاکی از تفاوت در پراکندگی گیرنده‌های هورمونی در پستان سمت راست و چپ بود. به نوعی، بیماران بدون گیرنده‌های هورمونی (رسپتور منفی)، بیشتر دچار سرطان در پستان سمت راست می‌شوند. شاید با پژوهش‌های سلولی- مولكولی و ژنتیكی بیشتر درباره‌ی این دو گروه، افقی تازه در شناخت، پیش‌گیری و درمان این بیماری به دست آید.