Find in Library

چكيده نتایج تحقیقات نشان مي‌دهد که زنان ورزشكار نسبت به ورزشكاران مرد، هنگام فعاليت‌هاي ورزشي در اندام تحتاني بيشتر دچار آسيب‌دیدگی مي‌شوند. اين آسيب‌ها مي‌توانند با ثبات مركزي در ارتباط باشند. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ارتباط بین میزان ثبات مرکزی و وقوع آسیب‌های اندام تحتانی در زنان ورزشکار با استفاده از تست‌هاي عملكردي بود. آزمودنی‌های این تحقیق 50 نفر از زنان ورزشكار دانشگاهي در رشته‌هاي واليبال، بسكتبال و هندبال با ميانگين سن 4/1 ± 30/21 سال، قد 23/2 ± 06/163 سانتی‌متر و وزن 14/2 ± 92/59 کیلوگرم بودند. با توجه به سابقه آسيب در اندام تحتاني این گروه طی دو سال گذشته و محدوديت‌های موجود، تعدادی از آن‌ها به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این تحقیق از فرم جمع‌آوري اطلاعـــات جهت ثبت آسيب‌هاي ورزشكاران استفاده شد. از تست‌هاي عملكردي برگرفته شده از تمرينات ثبات عمقي براي سنجش استقامت عضلات ثبات دهنده مركزي استفاده شد. همچنین تست استپ داون براي سنجش قدرت عملكردي عضلات كمري- لگني به کار گرفته شد. از روش آمار توصيفي همبستگي Pearson و آزمون z- Fisherبراي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد (05/0 = P). يافته‌‎هاي تحقيق نشان‌گر ارتباط معني‌دار منفي به نسبت بالايي بين ثبات مركزي و وقوع آسیب‌هاي اندام تحتانی در زنان ورزشکار بود (690/0- = r). همچنین بيشترين ارتباط بين قدرت عملكردي عضلات كمري- لگني و وقوع آسیب‌های اندام تحتانی ديده شد. با توجه به نتایج این پژوهش و همچنين در نظر گرفتن محدوديت تحقيــق در خصوص نحوه انتخاب آزمودني‌ها (هدفمند) نتیجه‌گیری می‌شود که ثبات مرکزی ضعیف به احتمال زیاد یکی از عوامل اثرگذار بر میزان آسیب‌دیدگی ورزشکاران زن، حداقل در آزمودني‌هاي مورد مطالعه باشد. واژه‌های کلیدی: زنان ورزشكار، ثبات مركزي، آسيب اندام تحتاني.