Find in Library

مقدمه: اجراى الگوهاى حركتى و مهارتى هنگام تمرين و مسابقه می‌تواند موجب سازگاري‌هاى منفى در ساختار دستگاه اسكلتى شود. اين تحقيق با هدف بررسي، ناهنجاري‌هاي کيفوز، لوردوز و سر به جلو در ورزشکاران ووشوکار در دو سطح حرفه‌اي و آماتور و مقايسه آن با افراد غير ورزشکار انجام شد. مواد و روش‌ها: نمونه آماري اين تحقيق شامل 50 ورزشکار حرفه‌اي ووشوکار، 50 ورزشکار آماتور ووشوکار و 50 نفر غير ورزشکار بود. براي اندازه‌گيري کيفوز و لوردوز از خط‌کش منعطف استفاده شد. به منظور سنجش ميزان زاويه سر از گونيامتري که بدين منظور ساخته شده بود، استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون ANOVA يک سويه و آزمون تعقيبي Tukey استفاده شد. یافته‌ها: کيفوز، لوردوز و سر به جلو در هر سه گروه داراي تفاوت معنی‌دار بود (به ترتيب 22/08 = F و 0/01 > P، 1/8 = F و 0/01 > P، 15/8 = F و 0/01 > P). در ورزشکاران حرفه‌اي با 13 ± 49/8 درجه کيفوز، 9 ± 51/2 درجه لوردوز، 7/2 ± 35/6 درجه سر به جلو بيش‌ترين ميزان اختلال پاسچرال مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به اين که ناهنجاري‌هاي کيفوز، لوردوز و سر به جلوی ورزشکاران حرفه‌اي شديدتر از افراد غيرحرفه‌اي بود، طراحى و برنامه‌ريزي مناسب تمرينات تخصصي ويژه اين رشته ورزشي و توجه به حفظ پاسچر صحيح در حين تمرينات ضروري مي‌باشد. کلید واژه‌ها: ناهنجاري وضعیتی، ورزشکار حرفه‌اي، ورزشکار آماتور، ووشو